लोहारा :- आईने अऽऽऽय संध्या म्हणताच चिमुकलीच्या चेहऱ्यावर हसू फुलले, जन्मानंतर तब्बल सहा वर्षांनी ऐकला आईचा आवाज! झेडपी कर्मचाऱ्यांमुळे संध्याला आता ऐकू येऊ लागलं : कर्मचाऱ्यांतर्फे आर्थिक मदतीचा ‘हात’ घरात अठरा विश्व दारिद्र्य. त्यामुळे घरात दोन वेळच्या जेवणाची भ्रांत. शिक्षणंही अपुरंच आणि गावात राहून टिचभर पोट भरण्यासाठी शाश्वत रोजगाराचं साधनही नाही. त्यामुळं पोट भरण्यासाठी मूळ गाव सोडलं आणि थेट पुणं गाठलं. पुण्यात आल्यानंतर हवेली तालुक्यातील वाडेबोल्हाई येथील आरोग्य केंद्रात स्वच्छता करण्याचे काम स्विकारलं. पण निसर्गाच्या मनात जणू काही वेगळंच होतं. कारण पुण्यात आल्यावर मुलीचा जन्म झाला. पण ती मुलगी जन्मतः मुकबधीर. त्यामुळे या मुलीला जन्मापासूनच ऐकूही येत नव्हते आणि बोलता येत नव्हते. या मुलीला किमान बोललेले ऐकू यावे, यासाठी पुणे जिल्हा परिषदेतील कर्मचाऱ्यांनी प्रयत्न केले आणि या प्रयत्नांना अखेर यशही आले. यासाठी या कर्मचाऱ्यांनी स्वतःच्या पगारातून लोवर्गणीतून आर्थिक निधी जमविला आणि या निधीतून ऐकू येणारे कानाचे मशीन (श्रवणयंत्र) घेऊन दिले. हे श्रवणयंत्र कानात लावताच, संध्याला आई ज्योतीने अय संध्या म्हणून आवाज दिला आणि क्षणात या आवाजाला प्रतिसाद देत, या माय-लेकीच्या चेहऱ्यावर हसू फुलले. हे काही एखाद्या चित्रपटातील कथानक नसून पुणे झेडपीच्या कर्मचाऱ्यांच्या प्रयत्नांमुळे संध्या व ज्योती वाघमारे या मायलेकींच्या बाबतीत प्रत्यक्षात घडलेली खरी घटना आहे. घरातील गरीब परिस्थितीमुळे संध्याचे आई-वडील ईच्छा असूनही पैशाअभावी तिच्यावर उपचार करू शकत नव्हते. एवढंच काय, तिला श्रवणयंत्र घेऊन देणंही त्यांच्या ऐपतीबाहेरचे होते. शिक्षण कमी असल्याने आरोग्याविषयीच्या सरकारी योजनांबाबतही फारशी माहिती नव्हती. त्यामुळे सरकारी खर्चाने शस्त्रक्रिया किंवा उपचार करण्याची संधीही केव्हाच निघून गेली होती. या मुलीची आई ज्योती वाडेबोल्हाई येथील प्राथमिक आरोग्य केंद्रात कंत्राटी पद्धतीने स्वच्छता कर्मचारी म्हणून काम करत होती. त्यामुळे ही मुलगी अनेकदा तिच्या आईबरोबर या आरोग्य केंद्रात येत असे. यातूनच या आरोग्य केंद्रातील वैद्यकीय अधिकारी डॉक्टर हरेश लोहार, डॉक्टर महेश वडदरे व वरिष्ठ सहाय्यक उमाकांत सुर्यवंशी यांच्या लक्षात ही बाब आली. सुर्यवंशी यांनीही लहानपणी काही दुखःद घटनांचे चटके सोसलेले असल्याने, अशा घटनांचा अनुभव त्यांच्या पाठीशी होताच त्यामुळे या मुलीच्या उपचारासाठी आपण काही तरी केले पाहिजे, या भावनेतून त्यांनी प्रयत्न सुरू केले. त्यांनी ही बाब वाडेबोल्हाई आरोग्य केंद्रातील वैद्यकीय अधिकारी डॉ.सचिन सूर्यवंशी यांच्या कानावर घातली आणि यासाठी मदतीची अपेक्षा व्यक्त केली. त्यातूनच कोणत्या तरी एखाद्या सरकारी योजनेतून या मुलीवर उपचार करता येतील का, याची चाचपणी केली. पण ही वयामुळे ही संधी गेली होती. त्यामुळे या मुलीला कर्मचाऱ्यांच्या मदतीने लोकवर्गणीतून आर्थिक मदत जमा करण्याचा निर्णय घेण्यात आला. यातूनच जिल्हा परिषदेच्या चक्क 1 लाख 15 हजार रुपयांचा निधी उभा केला. या निधीतून एक श्रवणयंत्र तिला घेऊन देण्यात आले आणि उर्वरित रोख 1 लाख रुपयांचा धनादेश आर्थिक मदत म्हणून देण्यात आला. यासाठी जिल्हा परिषद कर्मचारी संघाने मोठे परिश्रम घेतले. या आर्थिक मदतीचा रोख 1 लाख रुपयांचा धनादेश आणि श्रवणयंत्र जिल्हा परिषदेचे मुख्य कार्यकारी अधिकारी गजानन पाटील यांच्या हस्ते संध्या व ज्योती या माय-लेकीकडे नुकतेच सुपूर्द करण्यात आले. यावेळी अतिरिक्त मुख्य कार्यकारी अधिकारी चंद्रकांत वाघमारे, जिल्हा परिषद कर्मचारी संघटनेचे अध्यक्ष शेखर गायकवाड आदी उपस्थित होते. दरम्यान, या चिमुकलीवर पुढील उपचार करण्यासाठी राष्ट्रीय बाल स्वास्थ कार्यक्रमांमध्ये तिचा समावेश करण्याची आणि जिल्हास्तरावर कर्मचारी निधीमधून अनुदान मिळण्यासाठी प्रयत्न करावेत, अशी मागणी मुख्य कार्यकारी अधिकारी गजानन पाटील आणि अतिरिक्त मुख्य कार्यकारी अधिकारी चंद्रकांत वाघमारे यांच्याकडे यावेळी करण्यात आली. जिल्हा परिषद कर्मचारी संघटनेच्यावतीने या उपक्रमासाठी होण्यासाठी राज्याध्यक्ष विजय बोरसे, उमांकात सुर्यवंशी,शेखर गायकवाड, सुहास संचेती, हेमा कुलकर्णी, विजय बेडेकर, नानासाहेब मारकड, प्रकाश सणस, जितेंद्र चासकर, स्वाती पवार, जगदीश महामुनी, इंद्रजीत जाधव, रेश्मा शेख, सरोज चिंदे आणि गुलचंद गायकवाड, दयानंद वाघमारे, जयश्री शिंदे, डॉक्टर महेश वडदरे, आदींनी प्रयत्न केले.